ΚΥΠΡΟΣ: ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ

ΚΥΠΡΟΣ: Η παρέμβαση Ομπάμα. Ο ΑΤΤΙΛΑΣ- ΘΥΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΩΣ ΑΓΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΠΛΕΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ- ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΝΕ ΛΥΣΗ! ΝΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ!

''Ουκ έστι τις των χριστιανών του λαβείν την κεφαλήν μου;''

Share |

Rachman: Ερχεται δεύτερη κρίση στην ευρωζώνη - FT.COM - euro2day.gr

Rachman: Έρχεται δεύτερη κρίση στην ευρωζώνη.

Ανακοίνωση «κεραυνός» από Μόσχα: «Όχι σε συνταγές διευθέτησης για το Κυπριακό»

Ανακοίνωση «κεραυνός» από Μόσχα: «Όχι σε συνταγές διευθέτησης για το Κυπριακό».

«Είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για τις συνομιλίες, οι οποίες, κατά την πεποίθησή μας, πρέπει να είναι ελεύθερες από οποιαδήποτε έξωθεν πίεση και απόπειρες επιβολής χρονοδιαγραμμάτων ή συνταγών διευθέτησης», αναφέρεται στην ανακοίνωση της υπηρεσίας Τύπου του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο δηλώνει έτοιμο πάντως να συνεργαστεί προς αυτό το σκοπό «με τους εταίρους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και άλλες ενδιαφερόμενες πλευρές».

«Είμαστε πεπεισμένοι ότι μια πραγματική σταθερή διευθέτηση στην Κύπρο είναι δυνατή μόνο υπό τον όρο ότι θα επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των ίδιων των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων», αναφέρεται ακόμη στην  ανακοίνωση.

Παράλληλα εκφράζεται  η ελπίδα ότι «κατά τη διάρκεια του επικείμενου διαλόγου και οι δύο πλευρές θα στοχεύουν στην επίτευξη καθολικής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού ζητήματος στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των διακοινοτικών συμφωνιών υψηλού επιπέδου του 1977 και 1979».

Η ανακοίνωση βέβαια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αιφνίδια καθώς η Μόσχα είχε διατυπώσει την αντίθεσή της στο νέο κυοφορούμενο σχέδιο τύπου «Ανάν» πρόσφατα με σχετική τοποθέτηση του ίδιου του προέδρου της Β.Πούτιν στον Έλληνα πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ.Παπούλια με την οποία ζητούσε να ισχύσουν και να εφαρμοστούν όλες οι αποφάσεις του ΟΗΕ και ιδιαίτερα αυτή που επιτάσσει την άμεση αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από το έδαφος της Μεγαλονήσου.

σε κατασταση εκτακτου αναγκης, 16/1/2014

Το ''Εφικτό'' και το ''Ευκταίο'' στην Κύπρο

Σε συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου με τίτλο ‘’ Θέατρο Σκιών Αθηνών – Λευκωσίας’’ που αναφέρετο στις τρέχουσες διεργασίες για επανέναρξη συνομιλιών για  επίλυση του κυπριακού, σας μεταφέρω πιο κάτω έναν ενδιαφέρον άρθρο που αναλύει με εύστοχο τρόπο τι σημαίνει ‘’εφικτό’’ και τι ‘’ευκταίο’’ στο κυπριακό πολιτικό πρόβλημα.

Όπως επανειλημμένως έχω αναφέρει οι εκάστοτε κυβερνήσεις Αθηνών-Λευκωσίας στην προσπάθεια τους να επιβιώνουν σε βάρος των εθνικών θεμάτων, παρουσιάζονται στην κοινή γνώμη πάντοτε ως ομονοούσες και με ταύτιση απόψεων και θέσεων στο κυπριακό, το οποίο για δεκαετίες τώρα βαδίζει αργά και σταθερά προς τις πάγιες θέσεις της Τουρκίας που είναι η πλήρης τουρκοποίηση της Κύπρου.

Όταν παρακολουθώ αυτό το κακόγουστο θέατρο σε κάθε επίσκεψη κυπρίων προέδρων στην Αθήνα και τις δηλώσεις που ακολουθούν με πιάνει έναν περίεργο συναίσθημα και δεν ξέρω αν θα πρέπει να γελάσω η να κλάψω. Αν έχει φθάσει το κυπριακό μια ανάσα από την διχοτόμηση είναι γιατί η Τουρκία καθώς επίσης και οι φίλοι της γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί Ελλάδας και Κύπρου δεν είχαν αλλά ούτε και ποτέ θα αποκτήσουν στο μέλλον μια πατριωτική εθνική στρατηγική στο θέμα και αυτό το εκμεταλλεύονται για να αναβαθμίζουν κάθε φορά τις απαιτήσεις τους. Τις περισσότερες ευθύνες για την κατάντια του κυπριακού πιστεύω ότι τις φέρει η  Ελλαδική πολιτική ηγεσία γιατί ακολουθούσε πάντα την ίδια ραγιαδίστικη στάση όπως και στα υπόλοιπα εθνικά θέματα πράγμα που αποθρασύνει την Τουρκία.

Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολικός αλλά άρχισα πλέον να μην έχω καμία αμφιβολία ότι ο ελληνισμός γενικότερα διαθέτει τους πιο προβληματικούς, τους πιο κομπλεξικούς, τους πιο ανίκανους και ιδιοτελείς πολιτικούς από οιανδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη γη.  Όμηρος Αλεξάνδρου

 http://omirosalexandrou.blogspot.com.

  

“Η μόνη εφικτή λύση για τώρα είναι αυτή της Τουρκίας”

Άρης Πετάσης

Μιλώντας τελευταία για το εθνικό μας θέμα με υψηλόβαθμο ξένο διπλωμάτη του ανάφερα πως εμείς θα ψηφίσουμε υπέρ μιας λύσης επιβίωσης στον τόπο μας και μόνο εφόσον αυτή: α.) είναι πλήρως δημοκρατική, ακριβώς όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ (ώστε να είναι και βιώσιμη και δίκαιη) β.) διασφαλίζει την απρόσκοπτη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και γ.) μας εξασφαλίζει πως η Τουρκία θα φύγει από την Κύπρο και δεν θα ξαναέλθει: όχι στο δικαίωμα στάθμευσης Τούρκικων στρατευμάτων και όχι στις «εγγυήσεις».  Ιδού η απάντηση του συνομιλητή μου διπλωμάτη: «η Τουρκία δεν δέχεται τίποτα από αυτά που μου είπες και έτσι η μόνη εφικτή λύση για τώρα είναι αυτή της Τουρκίας.»  «Τότε,» συνέχισα, «η Τουρκία δεν θα πάρει την υπογραφή μας που η ίδια  θέλει τόσο πολύ ώστε να νομιμοποιήσει όσα πήρε με την βία και την κατοχή .»  «Συμφωνώ απόλυτα πως η υπογραφή σας είναι το πανίσχυρο σας  όπλο,» μου είπε.

Διαβάζοντας το εξαίρετο βιβλίο του καθηγητή του Kings College London, Roderick Beaton με τίτλο, “Byron’s War” (Cambridge University Press) αντιλήφθηκα πως η επικοινωνιακή απάτη του δήθεν διλλήματος μεταξύ “εφικτού” και “ευκταίου” υπήρχε και  κατά την διάρκεια επικού αγώνα 1821-32.

Η επιλογή τότε ήταν μεταξύ: α.) του “εφικτού” κάποιας αυτονομίας για την Ελλάδα που στην ουσία θα την έβαζε υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας (τα ίδια περίπου αποτελέσματα όπως αυτά μιας “εφικτής” διζωνικής-δικοινοτικής λύσης) και β.) του “ευκταίου” της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος.  Μεταξύ των θιασωτών του “εφικτού” δυστυχώς ήταν και πολλοί οπλαρχηγοί  που υποστήριζαν την συγκεκριμένη επιλογή για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους. Οι υποστηριχτές του “ευκταίου” (της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος) αποτελούνταν από τις ευγενέστερες και ποιο ανιδιοτελείς προσωπικότητες του αγώνος, μεταξύ των οποίων και ο πρίγκιπας Δημήτριος Υψηλάντης (απόφοιτος των στρατιωτικών σχολών της μετα-επαναστατικής Γαλλίας), οι μεγάλοι φιλέλληνες Lord Byron και Percy Shelly και οι διανοούμενοι της Πόλης αλλά και της διασποράς (τον τότε καιρό διανοούμενος και  πατριώτης αποτελούσαν συνώνυμες λέξεις!)  Η ομάδα Υψηλάντη, λόγιων, κτλ γνώριζαν με βεβαιότητα πως το “εφικτό” τελικά θα κατέληγε σε εθελούσια υποδούλωση με την ψήφο/σφραγίδα των σκλαβωμένων Ελλήνων.  Έτσι, εισηγούνταν αντοχή, καρτέρια και τόλμη και όχι στην ηττοπάθεια. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρω πως οι τότε υποστηρικτές του “εφικτού” και ηττοπαθείς κατηγορούσαν την ομάδα του “ευκταίου” σαν αιθεροβάμονες. Ευτυχώς, τελικά πρυτάνευσε ο πατριωτισμός και το αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Το εφικτό αυτή την στιγμή ισοδυναμεί με την λύση που θέλει Τουρκία. Τίποτα άλλο.  Οι θέσεις της Τουρκίας υποστηρίζονται και από τις φίλες προς αυτή χώρες για τα δικά τους συμφέροντα.  Επιθυμούν διακαώς να αποενοχοποιηθεί η Τουρκία χωρίς να χάσει κανένα κεκτημένο της εισβολής.  Και κυρίως, να οδεύσει προς ένταξη στην ΕΕ και να καταστεί παίχτης στους δικούς μας ενεργειακούς πόρους πράγμα που θα ωφελήσει και τις συγκεκριμένες χώρες (έλευση αγωγού μέσω Τουρκίας και    φθηνότερη ενέργεια).  Ευτυχώς για μας απαραίτητο στοιχείο της λύσης αποτελεί η υπογραφή μας.  Γι’ αυτό και γυροφέρνουν οι διάφοροι δήθεν διαμεσολαβητές  πιέζοντας για γρήγορη «εφικτή λύση» που θα ξεκλειδώνει για την Τουρκία και τους φίλους της το ντουλάπι με τον χρυσό.

Η θέση πως, «εφόσον υπογράψουμε εφικτή λύση ελευθερώνουμε την Κύπρο από την Τουρκία»αποτελεί ψευδαίσθηση για να μη πω, και ας μου επιτραπεί ο όρος, μωρία.  Η υπογραφή μας τώρα θα μας υποδουλώσει μέχρι να φύγουμε για πάντα από την Κύπρο, εναγείς της ελληνικής ιστορίας μας. Το όλο σκηνικό του “εφικτού” είναι ήδη καλά στημένο και το μόνο που απουσιάζει είναι η πολυπόθητη για την Τουρκία και τους φίλους της υπογραφή μας ώστε να ανοίξει η οδός προς τα Κυπριακά κοιτάσματα ενέργειας.  Με την υπογραφή μας υπέρ του “εφικτού” θα καταστούμε ο μόνος λαός στην ιστορία που θα υποδουλωθεί  με την δική του ψήφο κατατρεγμένος από τις κατάρες των ένδοξων προγόνων του.

Αναστασιάδης- Έρογλου θέλουν να τελειώνουν με το Κυπριακό- Διαβάστε την Κοινή Διακήρυξη

Το κείμενο αποτελείται από επτά σημεία, αντί οκτώ, όπως ήταν το αρχικό προσχέδιο που κυκλοφόρησε...

Εν μέσω ισχυρών διεθνών παρεμβάσεων πραγματοποιήθκε το πρωί της Τρίτης, στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, η πρώτη συνάντηση του Κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη με τον κατοχικό ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, για να επικυρωθεί το κοινό ανακοινωθέν- νέο "σχέδιο Ανάν".

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε παρουσία της εκπροσώπου του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο, Λίζα Μπάτενχάιμ, η οποία στο τέλος της συνάντησης ανέγνωσε την κοινή διακήρυξη. 

Μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης, οι δύο ηγέτες επανήλθαν στο κτίριο, προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδοχική τους αναχώρηση.

Η Λίζα Μπάτενχάιμ δήλωσε σε αναφορά εκτός κειμένου ότι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να πραγματοποιηθεί αυτήν την εβδομάδα η συνάντηση των διαπραγματευτών.

Η Κοινή Διακήρυξη

Νωρίτερα κυκλοφόρησε και το επίσημο κείμενο της Κοινής Διακήρυξηςμεταξύ των δύο ηγετών. Το κείμενο αποτελείται από επτά σημεία, αντί οκτώ, όπως ήταν το αρχικό προσχέδιο που κυκλοφόρησε.

Επίσης σε αυτό - στο σημείο 3 - γίνεται αναφορά σε «συνιστώσες πολιτείες», αντί σε «συνιστώσα κρατίδια», όπως αναφερόταν στο προσχέδιο.

Αναστασιάδης: Απαιτείται το όραμα και η αποφασιστικότητα των ηγετών

Η σημερινή κοινή δήλωση θέτει το πλαίσιο για τις βασικές αρχές λύσης στο Κυπριακό, επισήμανε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, μετά τη σημερινή συνάντησή του με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, με την οποία ξεκίνησε νέα φάση συνομιλιών για συνολική λύση του προβλήματος.

«Αυτό που απαιτείται είναι το όραμα και η αποφασιστικότητα των ηγετών, αλλά και του λαού της Κύπρου, να εργαστούν ώστε από τη μια να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ τους και ταυτόχρονα να πετύχουμε μία λύση που δεν θα αφήνει νικητές και ηττημένους», υπογράμμισε ο Νίκος Αναστασιάδης.

Επίσης, εξέφρασε την πεποίθηση ότι η σημερινή μέρα θα αποτελέσει την απαρχή για να τεθεί τέρμα σε μια ανεπιθύμητη και απαράδεκτη κατάσταση που κρατά διαιρεμένη την Κύπρο και τον λαό της για περισσότερα από σαράντα χρόνια.

Η επιθυμία των ηγετών και των δύο κοινοτήτων, ανέφερε, είναι μέσα σε ένα κλίμα αλληλοσεβασμού και αλληλοκατανόησης, «να καταλήξουμε σε μία λύση που θα τερματίζει οριστικά την σημερινή απαράδεκτη κατάσταση πραγμάτων και θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις να ζήσουμε σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, που, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα του συνόλου των πολιτών, θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για συνύπαρξη και προκοπή».

Ο Πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης επισήμανε ότι η λύση θα βασίζεται στις συμφωνίες κορυφής και τη σωρεία αποφάσεων και ψηφισμάτων του ΟΗΕ, προκειμένου «η Κυπριακή Δημοκρατία να μετεξελιχθεί σε ένα ομόσπονδο, δικοινοτικό, διζωνικό κράτος με πολιτική ισότητα».

Αύριο βράδυ ο Κύπριος Πρόεδρος θα δώσει συνέντευξη Τύπου.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό ξεκίνησαν σε ειλικρινές κλίμα. Πρόσθεσε ότι με το κοινό ανακοινωθέν δεν δίνεται η λύση, αλλά αυτή θα εξερευθεί στο τραπέζι των συνομιλιών. Σημείωσε ότι με το κείμενο αυτό υπάρχει εγγύηση ότι καμιά πλευρά δεν θα μπορεί μονομερώς να αλλάξει τη νέα τάξη πραγμάτων που θα δημιουργηθεί.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά είναι έτοιμη να συζητήσει το μέλλον του Βαρωσιού (περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου) και ότι «θα απαντήσει με τη δική της πρόταση σε ενδεχόμενη πρόταση της ελληνοκυπριακής πλευράς». Επίσης, είπε ότι πριν από λίγο καιρό ο Ισραηλινός πρεσβευτής στη Λευκωσία ενημέρωσε τον ίδιο για τη μεγάλη κοινή στρατιωτική άσκηση Ισραήλ- Κύπρου.

«Το Ισραήλ πραγματοποίησε στο παρελθόν παρόμοιες ασκήσεις και με την Τουρκία», πρόσθεσε κ. Έρογλου.

Υπενθυμίζεται ότι σαν σήμερα, πριν από 55 χρόνια στη Ζυρίχη, οι τότε πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ατνάν Μεντερές είχαν μονογραφήσει τη Συμφωνία για τη σύσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Εκτός ο Ντάουνερ

Όπως μεταδίδει ο «Φιλελεύθερος» από νωρίς το πρωί είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή του παλαιού αεροδρομίου (σήμερα τελεί υπό την προστασία του ΟΗΕ) δεκάδες δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία από την Κύπρο, την Ελλάδα, την Τουρκία και άλλες χώρες.

Πρώτος προσήλθε στις 11:30 ο Ντερβίς Έρογλου, ενώ πέντε λεπτά αργότερα έφτασε και ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης με έξι συνεργάτες του.

Τα Ηνωμένα Έθνη εκπροσωπούνται από την ειδική σύμβουλο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο, Λίζα Μπάντενχαϊμ.

Σύμφωνα με τον «Φιλελεύθερο», πληροφορίες θέλουν τον ΟΗΕ να ανακοινώνει το απόγευμα και επίσημα την αποχώρηση του Αλεξάντερ Ντάουνερ από τη θέση του ειδικού απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό.

ΠΗΓΗ  ΕΠΙΚΑΙΡΑ.

5 Steps Of A Bubble

The anatomy of a Bubble.
Ideas

Community Development Banks

WORKING PAPER NO. 83 | December 1992

Community Development Banks

The Clinton/Gore proposal for the creation of a network of 100 community development banks (CDBs) to revitalize communities is bold, and will contribute to the success of the U.S. economy. Banks are essential institutions in any community, and the establishment of a bank is often a prerequisite for the investment process. For this reason, the creation of banks in communities lacking such institutions is important to the welfare of these communities.

The vitality of the American economy depends on the continual creation of new and initially small firms. Because it is in the public interest to foster the creation of new entrants into industry, trade, and finance, it is also in the public interest to have a set of strong, independent, profit-seeking banking institutions that specialize in financing smaller businesses.

When market forces fail to provide a service that is needed and potentially profitable, it is appropriate for government to help create the market. Community development banks fall into such a category. They do not require a government subsidy, and after start-up costs, the banks are expected to be profitable.

The primary perspective of this concept paper is that the main function of the financial structure is to advance the capital development of the economy-to increase the real productive capacity and wealth-producing ability of the economy. The second assumption is that capital development is encouraged by the provision of a broad range of financial services to various segments of the U.S. economy, including consumers, small and large businesses, retailers, developers, and all levels of government. The third is that the existing financial structure is particularly weak in servicing small and start-up businesses, and in servicing certain consumer groups. The fourth is that this problem has become more acute because of a decrease in the number of independent financing alternatives and a rise in the size distribution of financing sources, which have increased the financial system's bias toward larger transactions. These are assumptions that appear to be supported by the evidence: they are also incorporated in other proposals that advance programs to develop community development banking.

Download:

Working Paper No. 83

Author(s):

Hyman P. MinskyDimitri B. PapadimitriouRonnie J. Phillips

Hyman P. Minsky

Hyman R. Minsky.

Distinguished Scholar

Financial economist Hyman P. Minsky was a Levy Institute distinguished scholar from 1990 until his death in 1996. He was responsible for establishing two of the Institute's ongoing research programs: Monetary Policy and Financial Structure, and The State of the U.S. and World Economies.

Minsky was born in Chicago in 1919 and studied at the University of Chicago and Harvard University. At Harvard he served as a teaching assistant to Alvin Hansen, one of the leading disciples of John Maynard Keynes in the United States. Minsky went on to teach at Carnegie Tech (now Carnegie Mellon University) and Brown University, and from 1957 to 1965 was an associate professor of economics at the University of California, Berkeley. It was at Berkeley that he developed his major theories about lending and economic activity, views he laid out in the books John Maynard Keynes (1975) andStabilizing an Unstable Economy (1986). From 1965 until his retirement in 1990, Minsky was professor of economics at Washington University in St. Louis.

Although he considered himself a Keynesian, Minsky was uncomfortable with the way most mainstream economists interpreted Keynes. He rejected conventional economic ideas such as the efficient market hypothesis in favor of what he called the financial instability hypothesis. Minsky held that, over a prolonged period of prosperity, investors take on more and more risk, until lending exceeds what borrowers can pay off from their incoming revenues. When overindebted investors are forced to sell even their less-speculative positions to make good on their loans, markets spiral lower and create a severe demand for cash—an event that has come to be known as a "Minsky moment."

Minsky was the author of four major books and a contributor to several others, and he published extensively in academic journals. His writings include:

• Poverty: The Aggregate Demand Solution and Other Non-welfare Approaches, 1965;
• "A Theory of Systemic Fragility," in E. Altman and A. Sametz, eds., Financial Crises, 1977;
• Can "It" Happen Again? Essays on Instability and Finance, 1982;
• "Debt and Business Cycles" (with M. D. Vaughan), Business Economics, July 1990; and
• "The Financial Instability Hypothesis," in P. Arestis and M. Sawyer, eds., Handbook of Radical Political Economy, 1993.

Minsky held a B.S. in mathematics from the University of Chicago (1941) and an M.P.A. (1947) and a Ph.D. in economics (1954) from Harvard. He was a recipient in 1996 of the Veblen-Commons Award, given by the Association for Evolutionary Economics in recognition of his exemplary standards of scholarship, teaching, public service, and research in the field of evolutionary institutional economics.

Minsky Archive

In 2010, Minsky’s papers were catalogued and made available for research. Housed at the Levy Institute, the papers comprise writings, correspondence, notes, and ephemera, much of it centered on understanding and explaining financial crises. Minsky’s late writings are also available in electronic form through the Bard Digital Commons.

See all Hyman P. Minsky's Publications