Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Ομιλίες στην εκδήλωση Κυπρος-Ελλάδα (9/7/14)

Κώστας Τσιαντής ΣΧΟΛΙΟ στο Ζίγκμουντ Μπάουμαν: δεν είναι κρίση, είναι αναδιανομή πλούτου.

Ζίγκμουντ Μπάουμαν: δεν είναι κρίση, είναι αναδιανομή πλούτου. http://www.eyedoll.gr/ngine/article/3381cnt.
ΣΧΟΛΙΟ:
Η συνειδητοποίηση των ορίων είναι στοιχείο της επιζητούμενης λύσης, προκειμένου ν’ αποκτήσει κάποια στιγμή η πολιτική τον έλεγχο της οικονομίας. Είναι γεγονός ότι η σύγχρονη πολιτική εκχώρησε από μόνη της στην οικονομία κυρίαρχες αρμοδιότητας που εκείνη ποτέ δεν είχε. Αυτό το επικυρώνει τόσο η οικονομική ιστορία (όσον αφορά τις αρμοδιότητες που απέσπασαν εκβιαστικά οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια) όσο και η ιστορία των ΜΜΕ, αλλά και των κυρίαρχων ρευμάτων στη διανόηση τα οποία κάτω από τους γλωσσικούς τους
κώδικες και τη Σημειωτική κρύβουν την αναπαραγωγή/συντήρηση της κρατούσας εξουσίας (σύστημα). 
     Για ν’ ανακτήσει η πολιτική το ρόλο και την ισχύ της πρέπει να ανακτήσει τη σχέση της με την «πόλιν»/Δήμο και τον πολι-τισμό: δηλαδή να αποδώσει πίσω στους πολίτες το δικαίωμα και τη δυνατότητά τους στην αυτοθέσμιση της πόλης και στη δημιουργία πολιτισμού -μορφών και τρόπων ζωής που εκφράζουν το κοινωνικό είναι-κοινωνείν. Στη διαδικασία αυτή η πλούσια πνευματική μας ζωή και παράδοση έχει να παίξει καθοριστικό ρόλο, όχι εμμένοντας σε επικίνδυνες απολυτότητες αλλά αναγνωρίζοντας τη διαφορά και εξασφαλίζοντας το αρμονικό πλαίσιο συνύπαρξης των πόλων της. Όχι καταναλωτισμός ή ασκητισμός, όχι σώμα ή ψυχή, όχι τεχνικός πολιτισμός ή πνευματικός πολιτισμός, όχι διεθνισμός ή εθνικισμός, αλλά το συναμφότερον, όπως λέει ο Ζουράρις.
   Σε μια κοινωνία που έχει περιέλθει στη σύγχυση και ζει κάτω από εκβιαστικά διλλήματα οι  σκέψεις του Ζίγκμουντ Μπάουμαν είναι χρήσιμες στην διάγνωση του προβλήματος και στην προοπτική της επίλυσής του, με την παρατήρηση ότι δεν αναφέρει τίποτα σε μια λ.χ. πανευρωπαϊκή ενεργοποίηση και συμπόρευση των πληττόμενων λαών και κοινωνικών στρωμάτων. Γιατί άραγε; Φυσικά τα έθνη-κράτη έχουν διαφορετικά συμφέροντα, αλλά πώς αλλιώς μπορούν οι λαοί να ελέγξουν τις διεθνοποιημένες οικονομικές ελίτ αν δεν βρουν τρόπο να ενώσουν τις δυνάμεις τους;
Κώστας Τσιαντής

Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος - Επικρατεί το χάος στον πλανήτη


''Επικρατεί το χάος στον πλανήτη''

Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/07/2014, 11:04 Τελευταία ενημέρωση: 18/07/2014, 17:47

Το χάος που επικρατεί στον πλανήτη σημείο των καιρών και της αποδόμησης της δημοκρατίας, της ηθικής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της κυριαρχίας της παγκοσμιοποίησης, αντικείμενο της ανάλυσης του δημοσιογράφου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου στο Ράδιο 9,84 και στο δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη.
Ουκρανία, Ρωσία, Ισραήλ και σφαγή των Παλαιστινίων, χημικά και καταστροφή της Μεσογείου, Κυπριακό και στο βάθος τουρκικές εκλογές, μεταξύ των κεφαλαίων στα οποία επικεντρώθηκε.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Α.ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ:-ΛΟΥΝΤΒΙΧ ΒΙΤΓΚΕΝΣΤΑΪΝ - Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ. ΣΧΟΛΙΟ ΚΩΣΤΑ ΤΣΙΑΝΤΗ:





ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΤΗΣ - ΣΧΟΛΙΟ.

ΣΧΟΛΙΟ: Σωστά όλα αυτά. Αλλά το γλωσσικό παιχνίδι, κι ακόμα το παιχνίδι της γνώσης και της τέχνης και της τεχνικής, εκτυλίσσεται μέσα σ’  ένα αίνιγμα- συμβάν πρωταρχικότερο. Τι σημαίνει για τον άνθρωπο-δημιουργό το γεγονός ενός όντος που δεν το γέννησε κανείς-  το γεγονός της  απάτωρος (αυτοπάτωρος) Φύσεως, του Κόσμου του Ηράκλειτου  εννοώ, ή του Παρμενίδειου εόντος?  
Συγχέουμε οι άνθρωποι αλήθεια και αληθεύειν, άθετο και θετό, οντολογικό και ανθρωπολογικό («οντικό» το λέει ο Χάιντεγκερ). Και θέλουμε να τα δούμε όλα  ανθρωποκεντρικά ή θετά (χτιστά)- σε σχέση με κάποιο δημιουργό. Έλα όμως που υπάρχει (κατά νοητική βίωση και ομολογία) αυτό που δεν το γέννησε κανείς («άχτιστο» είναι η αντίστοιχη λέξη στην Ορθοδοξία). Αυτό που κάνουμε οι άνθρωποι είναι ότι Χτίζουμε μέσα στο άχτιστο, αλλά σπάνια το ομολογούμε. Μοιάζει σαν τότε που ανεβαίναμε  παιδιά και  γράφαμε στο κλωνάρι απ’ το πλατάνι  τ’ όνομά μας, μέχρι που  φτάσαμε να διαπιστώνουμε ότι  η γραφή σβήνει και χάνεται με το χρόνο. Αυτό είναι το «παιχνίδι»  με την όποια δημιουργία- χαράζουμε πάνω στη φλούδα του άρρητου.  Αλλά «άχτιστο» ή « άρρητο» δεν σημαίνει τον μη κατακτημένο ακόμα «χωρόχρονο». Αλλά την  άθετη ανώλεθρη αιτία της γένεσης του «χωροχρόνου»- του  φυσικού μας κόσμου (του αντικειμένου της επιστήμης).  Σ’ αυτό το πλαίσιο κατανοώ το συγκεκριμένο απόσπασμα από τον   Βιτγκενστάιν όσον αφορά το «γλωσσικό παιχνίδι», δεδομένου ότι έτσι μπορώ και ξεχωρίζω επίσης «εγωκεντρισμό» από «ετεροκεντρισμό», στοιχεία που καθορίζουν την ψυχοπαθολογία του σύγχρονου ανθρώπου και την προοπτική της υπέρβασής της. 
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΝΤΗΣ.

Νομπελίστες και προσωπικότητες καλούν σε στρατιωτικό εμπάργκο στο Ισραήλ. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΣ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ?

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ?