Πέτρου Ι. Μηλιαράκη--Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας επιβεβαιώνει τους όρους του ιμπεριαλισμού...

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας επιβεβαιώνει τους όρους του ιμπεριαλισμού...

του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη

Δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδος και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου.

www.miliarakispetros.gr

 

 

Σύμφωνα με το πρωτογενές Ευρωπαϊκό Ενωσιακό Δίκαιο, που καθορίζει αυστηρά το statuseuropeus, η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται¹ στο σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και έχει σκοπό να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της και την «ευημερία των λαών της (sic)»!

 

Η suigeneris «ομοσπονδιακή λογική»

Το πολιτικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προσδιορίζεται από τις αρμοδιότητες των Θεσμικών Οργάνων της, δεν απονέμει στους πολίτες της Ένωσης αρμοδιότητες - δυνατότητες άμεσης δράσης. Ασφαλώς οι Συνθήκες αναγνωρίζουν την «κοινωνία των πολιτών»². Όμως δεν προσδιορίζουν τρόπο αποτελεσματικής παρέμβασης στη «γραφειοκρατία των Βρυξελλών».

Ακόμη και το προβλεπόμενο «δημοψήφισμα»³(κατ’ ουσίαν πρωτοβουλία) των πολιτών της Ένωσης δεν έχει άμεση αποτελεσματικότητα, αλλά αφορά σε πρόσκληση στην Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για θέσπιση κανόνων δικαίου. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι, παρά το από 18 Νοεμβρίου 1999 ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στη διπλή νομιμοποίηση λαών και Κρατών, οι Συνθήκες με suigeneris «ομοσπονδιακή λογική» οριοθετούν τις αρμοδιότητες της Ένωσης με βάση την Αρχή της δοτής αρμοδιότητας⁴. Τούτο σημαίνει ότι αρμοδιότητες που δεν απονέμονται στην Ένωση με τις Συνθήκες ανήκουν στα Κράτη-Μέλη.

Ως εκ τούτου οι πολίτες, παρά το ότι τους αναγνωρίζεται ιθαγένεια⁵ της Ένωσης (συμπληρωματική της εθνικής), εν τούτοις δεν έχουν δυνατότητα άμεσης νομιμοποίησης στις δράσεις των Ενωσιακών Οργάνων, πλην της νομιμοποίησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα Μέλη του οποίου εκλέγονται⁶ με άμεση, καθολική, ελεύθερη και μυστική ψηφοφορία. Άλλωστε, οι πολίτες της Ένωσης εκπροσωπούνται στα Θεσμικά Όργανα (μόνον!) «στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»⁷.

 

Η «ρήτρα ευελιξίας»

Με τούτα τα δεδομένα και εφόσον από τη Συνθήκη της Νίκαιας (2003) και μετά δεν διασώθηκε η ισορροπία μεταξύ μικρών και μεγάλων Κρατών, για τη λήψη των αποφάσεων στους Λαούς της Ένωσης πλέον απομένει να πιέσουν μέσω του κύρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η πίεση αυτή αφορά (μεταξύ των άλλων) και στην αξιοποίηση της «ρήτρας ευελιξίας»⁸.

«Ρήτρα ευελιξίας» σημαίνει κατά την ενωσιακή έννομη τάξη, με βάση και τη νομολογημένη αντίληψη της «πρακτικής αποτελεσματικότητας»⁹ (effectutility), ότι: όταν ενέργεια της Ένωσης θεωρείται αναγκαία με βάση τους στόχους της, όπως και η ευημερία των λαών της (!) και για την ενέργεια αυτή δεν προβλέπονται εξουσίες δράσης (αρμοδιότητες δηλαδή), τότε με έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το Συμβούλιο ομοφώνως αποφασίζει με πρόταση της Επιτροπής.

Σε περίπτωση δε που το Συμβούλιο παραβλέψει απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σοβαρό ζήτημα που θα αφορά στους σκοπούς της Ένωσης, τότε είναι προδήλως βέβαιον ότι θα προκληθεί κρίση πολιτικής νομιμοποίησης σειράς δράσεων της Ένωσης! Και τούτο γιατί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (πέραν του πολιτικού ελέγχου) από κοινού με την Επιτροπή ασκεί καθήκοντα¹⁰ νομοθετικά και δημοσιονομικά!

 

Η δοκιμαζόμενη κοινωνία των πολιτών – Το νέο δόγμα

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην παρούσα φάση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας επιβεβαιώνει τους όρους του ιμπεριαλισμού¹¹. Και τούτο γιατί τα αναπτυγμένα καπιταλιστικά Κράτη-Μέλη (με πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας) υποστηρίζουν γεωπολιτικά μέσω «αποικιακού ιμπεριαλισμού»¹² την κίνηση των κεφαλαίων τους. Παραλλήλως, οι παραγωγικές δυνάμεις διαμορφώνουν μονοπωλιακές δομές και η παραγωγή δεν αφορά μόνον στη λεγόμενη «εσωτερική αγορά», αλλά διεθνοποιείται. Τα «εθνικά», αλλά «ατομικά κεφάλαια» υπερβαίνουν τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ταυτοχρόνως ο καπιταλισμός στη μονεταριστική¹³ του εκδοχή καθορίζει τη ρευστότητα στο ευρωσύστημα. Περαιτέρω, το ευρωσύστημα με ανορθόδοξο τρόπο μέσω και της σχέσης χρέους - δανεισμού διαμορφώνει σφαίρες επιρροής.

Οι Λαοί της Ένωσης υποτάσσονται στο νέο δόγμα: Imperium επί προσώπων – Dominium επί πραγμάτων.

Αυτή η ζοφερή κατάσταση που διαμορφώνει μια νέα τάξη πραγμάτων, μια «ιδιότυπη σχέση» Μητρόπολης - Περιφέρειας¹⁴, δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από τους Λαούς.

Οι προσεχείς εκλογές του Μαΐου 2014 για την εκλογή των Μελών του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι μια πρόσκληση και μια πρόκληση και για τους πολίτες και για τα νέα Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που πρέπει να αξιοποιήσουν στο υπάρχον statuseuropeus την ξεχασμένη στις «Γενικές και Τελικές Διατάξεις» της Συνθήκης της Λισσαβώνας «ρήτρα ευελιξίας», διεκδικώντας δράσεις που υπηρετούν τους σκοπούς της Ένωσης, ακόμη κι αν οι αρμοδιότητες για τις δράσεις αυτές δεν έχουν θεσμοθετηθεί!...

 

Σημειώσεις

1. Βλ. άρθρο 2 παρ. 1 και άρθρο 3 παρ. 1 ΣΕΕ.
2. Βλ. άρθρο 11 παρ. 2 ΣΕΕ.

3. Βλ. άρθρο 11 παρ. 4 ΣΕΕ.

4. Βλ. κυρίως άρθρο 4 παρ. 1 και άρθρο 5 παρ. 1 και 2 ΣΕΕ. Στο παρόν κείμενο ασφαλώς παρέλκει η αναφορά στις αποκλειστικές-συντρέχουσες και συμπληρωματικές αρμοδιότητες.
5. Βλ. άρθρο 9 ΣΕΕ και άρθρο 20 ΣΛΕΕ.

6. Βλ. άρθρο 14 παρ. 3 ΣΕΕ.

7. Βλ. άρθρο 10 παρ. 2 ΣΕΕ.

8. Βλ. άρθρο 308 ΣυνθΕΚ και 352 ΣΛΕΕ. Επίσης, πρβλ. ΔΕΚ (ήδη ΔΕΕ) υπ. 45/86 (Επ. Συμβ.) Συλλ. 1987, 1493.

9. Βλ. Π.Ι.Μηλιαράκης, Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα μεταξύ νομικού δόγματος και πολιτικής, 2005, Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη, σελ. 60 και επ.

10. Βλ. άρθρο 14 παρ. 1 ΣΕΕ.

11. Βλ. Γ. Μηλιός και Δ. Π. Σωτηρόπουλος, «Η έννοια του ιμπεριαλισμού και η Μαρξική θεωρία του συνολικού - κοινωνικού κεφαλαίου», Θέσεις, Ιανουάριος - Μάρτιος 2010, σελ. 15 και επ.

2. Ο όρος ανήκει στους Γ. Μηλιό και Π. Δ. Σωτηρόπουλο (βλ. όπ.π. σελ. 18).
3. Βλ. Μ.Stewart, Keynes and after, 1986, PENGUIN BOOKS, σελ. 157 καιεπ. M. Levitt and Chr. Lord, The Political Economy of Monetary Union, 2000, ΜACMILLAN PRESS LTD, σελ. 120 καιεπ.

14. Βλ. Γ.Μηλιός, «Ο ιμπεριαλισμός και οι θεωρίες μητρόπολης–περιφέρειας», Θέσεις, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1983, σελ. 31 και επ., όπου και η διεξοδική κριτική.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 224)

(Παιδομάζωμα) Κώστας Ζουράρις...

In the mind of Harry Klynn: ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΤΟΥ «ΠΟΤΑΜΙΟΥ''...

In the mind of Harry Klynn: ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΤΟΥ «ΠΟΤΑΜΙΟΥ''

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, Ως3: Περιοδικό Πολιτισμού

Ως3:Περιοδικό ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. ''Ηθελαν ν'αλλάξουνε τον κόσμο''.

Βιλιάρδος (Ινφογνώμων): Η αποκάλυψη της τραπεζικής απάτης

Η αποκάλυψη της τραπεζικής απάτης.

Συνέντευξη του Kαστοριάδη στην ιταλική εφηµερίδα «L' Unita» (1990)-Τι απέγινε το πάθος για την ελευθερία

Τι απέγινε το πάθος για την ελεθερία;  

ΘANAΣHΣ ΓIAΛKETΣHΣ

ΔΥΝΑΜΕΙΣ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Καμίνης ο νεοταξίτης δήμαρχος, το κρυφό χαρτί των Γερμανών..man;vn ...

ΔΥΝΑΜΕΙΣ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Καμίνης ο νεοταξίτης δήμαρχος, το κρυφό χαρτί των  Γερμανών...

Το Ποτάμι παρουσίασε τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική

Δηλώνει ότι ''στηρίζει τη διαπραγματευτική προσπάθεια την ηγετών της Κύπρου'' (Το κοινό "Ανακοινωθέν"), δηλαδή αναγνωρίζει το ψευδοκράτος και τη διάλυση της Κύπρου!

Χρήστος Γιανναράς-Η κατάφωρη γοητεία της «κεντροαριστεράς"

''Η κατάφωρη γοητεία της «κεντροαριστεράς".

Νικος Δαναλάτος- Ηλίας Σταμπολιάδης

Να μην αφήσουμε το γάλα να γίνει θειάφι

Ευχαριστούμε τον συνάδελφο Νίκο Δαναλάτο για την ανάλυση του θέματος που αφορά  το γάλα και τους κινδύνους κατάρρευσης της εγχώριας κτηνοτροφικής και γεωργικής παραγωγής. (βλέπε κατωτέρω)

Αυτά που λέει ο συνάδελφος  ισχύουν και σε άλλους παραγωγικούς τομείς και όλοι γνωρίζουμε για την συντελεσθείσα αποβιομηχανοποίηση της χώρας με αποτέλεσμα να εισάγουμε τα απαραίτητα για την καθημερινή μας διαβίωση χάριν της ελεύθερης αγοράς που θα μειώσει δήθεν το κόστος διαβίωσης του καταναλωτή λες και ο καταναλωτής  δεν κερδίζει τα χρήματα του παράγοντας  αγαθά και υπηρεσίες εργαζόμενος υπό τις συνθήκες αυτής της χώρας. Εάν πράγματι ενδιαφέρονται  για τον καταναλωτή ας τον δουν και σαν παραγωγό και ας βελτιώσουν το σύστημα δημιουργίας και λειτουργίας παραγωγικών μονάδων. Αυτό όμως είναι ανίκανοι να το κάνουν διότι αφενός  είναι υπηρέτες ξένων συμφερόντων και αφετέρου  είναι ανεπάγγελτοι και δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. 

Πολλές φορές η εξέταση μίας περίπτωσης  δίνει μία πλήρη και πραγματική εικόνα πέρα από απόψεις και εικασίες. Μετά τον πόλεμο στη Μήλο ο κύριος Σβορώνος λειτουργούσε το θειωρυχείο και παρήγαγε θειάφι με μία πρωτότυπη δική του μέθοδο. Ο μοναδικός του πελάτης ήταν η Αγροτική Τράπεζα. Όταν οι  Αμερικάνοι άρχισαν να εκμεταλλεύονται τα πετρέλαια του Κόλπου έβγαζαν θειάφι σαν παραπροϊόν και το πρότειναν στην Αγροτική Τράπεζα στα ¾ της τιμής που ζητούσε ο κύριος Σβορώνος. Οι (Έλληνες) τραπεζίτες για το καλό των Ελλήνων αμπελουργών  έπαψαν να παίρνουν θειάφι από τον κύριο Σβορώνο με αποτέλεσμα να φαλιρίσει και να κλείσει το θειωρυχείο. Προφανώς το κέρδος του κυρίου Σβορώνου ήταν μικρότερο από το ¼ της τιμής  πώλησης.

Μόλις έκλεισε το θειωρυχείο της Μήλου οι Αμερικάνοι εν ονόματι της ελεύθερης αγοράς ζήτησαν διπλάσια τιμή από ότι ζητούσε ο κύριος Σβορώνος και η οποία ουδεμία σχέση είχε με το κόστος παραγωγής του θείου που για αυτούς είναι παραπροϊόν.Η ελεύθερη αγορά είναι ένας μύθος που καλλιέργησαν οι βιομηχανικές χώρες για να εξάγουν τα προϊόντα τους και που τον εφαρμόζουν μονόπλευρα, βλέπε τα νομοσχέδια του προέδρου Ρήγκαν.

Να μη ξεχνάμε ποτέ ότι η αυτάρκεια ενός έθνους είναι σπουδαίος παράγοντας επιβίωσης και ανεξαρτησίας του και πρέπει να αποτελεί εθνική στρατηγική. Το θέμα είναι επίκαιρο σήμερα που εορτάζουμε και την εθνική μας ανεξαρτησία. Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί διότι πάντα ελλοχεύουν τα ντόπια τρωκτικά και τα λαμόγια  του συστήματος για να εκμεταλλευτούν την εγχώρια αγορά.

Και πάλι να ευχαριστήσουμε τον συνάδελφο Νίκο Δαναλάτο.

Ηλίας Σταμπολιάδης

Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

Πολυτεχνείο Κρήτης

25/3/2014

Το γάλα βγάζει τις μάσκες

Μαζί με τα υπόλοιπα μνημονιακά άρθρα που καλείται να υπογράψει και
πάλι το προτεκτοράτο είναι και αυτό για το γάλα, που ξυπνώντας κάποιες συνειδήσεις έχει δημιουργήσει πρόβλημα στη μνημονιακή κυβέρνηση.

Το πρόβλημα: Πως θα μπορέσει να αλωθεί η Ελληνική αγορά από γάλατα
εισαγωγής αδιαφορώντας αν ο ανερχόμενος εγχώριος κλάδος της
αγελαδοτροφίας εξαφανιστεί και μαζί με αυτόν ένας δυναμικός τομέας
οικονομικής ανάπτυξης και αύξησης του ΑΕΠ.

Ο τρόπος: Βάπτιση του γάλακτος υψηλής παστερίωσης σε φρέσκο γάλα έτσι ώστε να γίνει δυνατή η επέκταση των ημερών διατήρησης του δήθεν
φρέσκου γάλακτος που θα δώσει την δυνατότητα για αθρόες εισαγωγές
αμφιβόλου ποιότητας γάλακτος υψηλής παστερίωσης σε δήθεν φθηνότερες
τιμές (τους πήρε ο πόνος για τον Έλληνα καταναλωτή).

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:

Σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία (Π.Δ. 113/1999) «φρέσκο γάλα» είναι το γάλα που έχει υποστεί παστερίωση δηλαδή θερμική επεξεργασία στους 72°C για 15 δευτερόλεπτα. Το γάλα αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες τροφίμων είναι πλούσιο σε ασβέστιο, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια, βιταμίνες Α,  C,   B2, Β6, Β12 κ.α. και πολύτιμα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, και αποτελεί άριστη τροφή. Όμως το φρέσκο γάλα έχει διάρκεια ζωής τρεις έως πέντε ημέρες στο ψυγείο, και επομένως δυσχεραίνεται η εισαγωγή του από το εξωτερικό.
Αντίθετα, γάλα υψηλής παστερίωσης είναι αυτό που έχει υποστεί θερμική επεξεργασία στους +110οC έως +130οC και διατηρείται στο ψυγείο για 20-30 ημέρες. Βεβαίως, όσο πιο υψηλή είναι η θερμική επεξεργασία, τόσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα που διατηρείται, αλλά και τόσο πτωχότερο γίνεται σε θρεπτικές ουσίες με την καταστροφή ευαίσθητων βιταμινών και ιχνοστοιχείων όπως Β6, Β12, C φολικό οξύ, τυροσίνη, κλπ.
Έτσι, το γάλα υψηλής παστερίωσης ορθώς θεωρείται θρεπτικά υποδεέστερο, και η υφιστάμενη Ελληνική νομοθεσία απαγορεύει την αναγραφή λέξεων όπως «φρέσκο», «παστεριωμένο» κλπ στη συσκευασία του.

Προκειμένου λοιπόν να διευκολυνθούν οι εισαγωγές «φρέσκου γάλακτος»
προσπαθούν οι Επίτροποι να βρουν νομικά τερτίπια ώστε να πλασαριστεί
στους ιθαγενείς εισαγόμενο γάλα υψηλής παστερίωσης σαν φθηνό φρέσκο
γάλα παρακάμπτοντας και αυτά τα πορίσματα της επιστήμης. Με σύνθημα το «φθηνότερο γάλα» προσποιούνται ότι νοιάζονται για τον καταναλωτή των μεγάλων αστικών κέντρων που υποφέρει από την παρούσα οικονομική κρίση (sic) και στο βωμό αυτό «αναγκάζονται να κτυπήσουν τα μικροσυμφέροντα μιας μικρής ομάδας παραγωγών». Αποδίδουν δε τις δικαιολογημένες αντιδράσεις ακόμα και κάποιων κυβερνητικών βουλευτών σε «μικροπολιτική» και την κάλυψη μικροσυμφερόντων στιγματίζοντας την τόλμη τους να διαχωριστούν από την κυβερνητική αγέλη. Αυτή η «μικρή ομάδα παραγωγών» λοιπόν απαρτίζεται από 4.000 αγελαδοτρόφους που παράγουν 630.000 τόνους φρέσκου γάλακτος. Όμως τα γαλακτοπαραγωγικά ζώα σιτίζονται με κτηνοτροφές που μπορούν να παραχθούν σε 500.000 στρέμματα με καλλιέργειες κτηνοτροφικών φυτών (καλαμπόκι, μηδική, βίκος, κριθάρι, κλπ) και δίνουν εισόδημα σε άλλες 5.000 γεωργικές εκμεταλλεύσεις με 10.000 εργαζομένους.

Επίσης τα περί φθηνού εισαγόμενου γάλακτος είναι ψέματα. Όλοι πλέον
γνωρίζουν ότι γάλα ημέρας μπορεί να πωλείται κάτω του 1 € όπως γίνεται ήδη σε πολλούς σταθμούς διανομής στη Λάρισα από το συνεταιρισμό ΘΕΣΓΑΛ. Αν το κράτος συμμαζέψει τους άθλιους μεσάζοντες, τότε η τιμή του εγχώριου φρέσκου γάλακτος δεν θα υπερβαίνει το 1,0-1,1 €/λίτρο.
Σημειωτέον ότι η τιμή παραγωγού δεν υπερβαίνει τα 0,45 € ανά λίτρο
φρέσκου γάλακτος. Εξ άλλου η δήθεν μείωση της τιμής που θα προκύψει
λόγω ανταγωνισμού είναι αμφίβολη αφού και σήμερα το εισαγόμενο γάλα
υψηλής παστερίωσης (20 ημερών) είναι ακριβότερο από το φρέσκο. Ακόμα
και στις περιπτώσεις μικρότερης τιμής δε θα πρόκειται για πραγματικά
φρέσκο γάλα υψηλής διατροφικής αξίας. Θα είναι εισαγόμενο γάλα σε
σκόνη, παγοκολόνα, κλπ που θα έχει παραχθεί από δυστυχισμένα ζώα
παραγεμισμένα με αντιβιοτικά και ορμόνες (turbo koe=τούρμπο αγελάδα)
που μεγάλο μέρος του σιτηρεσίου τους θα περιλαμβάνει μεταλλαγμένες
ζωοτροφές. Και φυσικά δεν θα αναγράφεται πουθενά η χώρα προέλευσης,
έτσι ώστε ο κάθε οικογενειάρχης να μπορεί να προμηθεύεται Ελληνικό
φρέσκο γάλα.

Αλλά αποτελεί και μειοδοσία της κυβέρνησης η λελογισμένη επίθεση κατά της εγχώριας κτηνοτροφίας και των Ελληνικών επιχειρήσεων προκειμένου να μη ζημιώσουν οι γαλακτοπαραγωγοί αποικιοκράτες. Το εγχείρημα της ΘΕΣΓΑΛ τους έχει τρομάξει. Ο ανερχόμενος αυτός συνεταιρισμός απέδειξε ότι η σημερινή προστιθέμενη αξία του παραγόμενου στην Ελλάδα γάλακτος μπορεί να φθάσει στο άμεσο μέλλον τα 630 εκατ. € με άνω του 1,5 δις € συμμετοχή στο ΑΕΠ, ενώ στην περίπτωση μελλοντικής επάρκειας (που πρέπει να είναι το ευκταίο), τα ανωτέρω ποσά είναι τα διπλάσια, χωρίς τον υπολογισμό της διαφοράς του εμπορικού ισοζυγίου. Από την άλλη πλευρά, το επικαλούμενο φθηνότερο προϊόν (δεν το ονομάζω φρέσκο γάλα) έστω και κατά 0,20 €/λίτρο δε θα μείωνε τις δαπάνες των νοικοκυριών για αγορά γάλακτος παραπάνω από 200 εκατ. €. Ακόμα λοιπόν και στην υποτιθέμενη αυτή περίπτωση τα αμείλικτα μαθηματικά καταδεικνύουν την μειοδοτική πολιτική περαιτέρω συρρίκνωσης της πρωτογενούς παραγωγής αλλά και της κατανάλωσης ποιοτικής τροφής για τον Έλληνα καταναλωτή. 

Το γάλα τους βγάζει τις μάσκες…

Νίκος Δαναλάτος

Καθηγητής Γεωργίας
Πανεπιστημίου Θεσσαλίας