Γιαννουλόπουλος Α.- Η ΔΥΤΙΚΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

Η ΔΥΤΙΚΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

Έχουμε πλέον αντιληφθεί πλήρως ότι ζούμε σε έναν κόσμο φοβερών ανταγωνισμών με μοναδικό κίνητρο τη δίψα για διάκριση, δύναμη και επιβολή όπου εδώ και χιλιάδες χρόνια οι εκάστοτε εξουσιαστικές ομάδες πολιτικές και οικονομικές επιβάλλονται και κυριαρχούν με τον μύθο, την πειθώ και τη βία δια βουκολώντας τις ανθρώπινες μάζες.

Σε ένα κόσμο όπου ανέκαθεν η τέχνη της πειθούς διατρέφεται από τους μνηστήρες της εξουσίας από τους σύγχρονους αντίνοες, αμφίνομους και αγέλαους . Αντί όμως η τέχνη της πειθούς να φωτίζει, συσκοτίζει την αλήθεια και αντί να ελευθερώνει πνευματικά αναδεικνύοντας την αλήθεια και το δίκαιο χειραγωγεί τους λαούς προβάλλοντας τον άδικο λόγο ως δίκαιο και τον δίκαιο λόγο ως άδικο. Ζούμε σε έναν κόσμο που δαιμονοποιεί την ισχύ και σχετικοποιεί σκόπιμα την αλήθεια. Σε έναν κόσμο που παράγει σοφούς με νου τερατώδη ικανούς για τα μεγαλύτερα εγκλήματα.

Ζούμε δυστυχώς σε ένα τοπίο κοινωνίας θολό, νεφελώδες, χαοτικό.

Σε ένα κοινωνικό τοπίο δημοσκοπικού καιροσκοπισμού, γκρίζο από την αμετροεπή υποκριτική και ψευδή υποσχεσιολογία του πολιτικού αμοραλισμού που χρησιμοποιεί την σοφιστική πειθώ του άδικου λόγου χρησιμοποιώντας σαθρά, αστήρικτα και διάτρητα επιστημονικά δόγματα.

Σε ένα κοινωνικό τοπίο εκκωφαντικό και επώδυνο από τις υψίσυχνες σειρήνες της ευδαιμονικής Κίρκης που σαλπίζουν ασταμάτητα ακόμα και πάνω σε νεκρούς, σε τραυματίες, σε ασθενείς και σε ανήμπορους αυτού του ανελέητου οικονομικού πολέμου όπου συνεχίζουν οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες να ληστεύουν ό,τι έχει απομείνει από τον πλούτο των Εθνών.

Σε ένα κοινωνικό τοπίο ναρκοθετημένο από την έλλειψη εμπιστοσύνης , την αμοιβαία καχυποψία και το φόβο μιας νέας απάτης και αφυδατωμένο από την άκρατη και απροσχημάτιστη χρησιμοθηρία.

Σε ένα κοινωνικό τοπίο και περιβάλλον που πέτυχαν οι εχθροί να επιβάλλουν με ένα καλά οργανωμένο σχέδιο στην παιδεία δηλαδή τον κατακερματισμό και τη διάσπαση της επιστημονικής σκέψης και έρευνας, τον αφανισμό της λογικής και της κριτικής σκέψης των νέων, δίδοντας στους πολίτες μια αποσπασματική και επιφανειακή γνώση που φωτίζει μόνο το μέρος και όχι το όλον, καταστρέφοντας πλήρως το τεκμήριο της επιστήμης.

Αφαιρώντας έντεχνα την απαραίτητη αξία και συμμετοχή του πειράματος για την απόδειξη της κάθε υπόθεσης και της κάθε θεωρίας.

Έτσι χρησιμοποιώντας την επιμέρους αποσπασματική γνώση και λογική χρησιμοποιώντας ως εργαλεία λέξεις βαρύγδουπες εξωτερικά αλλά καχεκτικές εσωτερικά, οι οποίες δεν έχουν το αυθεντικό ουσιαστικό και επιστημονικό εννοιολογικό εκτόπισμα ούτε το παρθενικό φυσικό αντίκρισμα τους.

Έννοιες δηλαδή και λέξεις που δεν συνάδουν με τους νόμους της φύσης αλλά είναι επινοήσεις, σοφίσματα και απατηλά νοήματα, τα οποία απέχουν έτη φωτός από το δίκαιο και το μέτρο, καταπατώντας βάναυσα την αρμονία του σύμπαντος και τον γεωμετρικό λόγο που είναι δημιουργήματα της φύσης και όχι επινοήσεις του ανθρώπου.

Είναι έννοιες και λέξεις ανεδαφικές με τις οποίες γαλουχούνται πια οι νέοι στα σχολεία και υποχρεώνονται να ακολουθούν βάσει εγκυκλίων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του Υπουργείου Παιδείας.

Έννοιες και γνώμες επιστημονικά αστήρικτες, κούφιες που δημιουργούν σύγχυση, κόπωση και απέχθεια στους μαθητές.

Έννοιες χωρίς ουσία και αξία. Έννοιες όμοιες με τις τεράστιες χρηματιστηριακές φούσκες.

Ο τελικός στόχος των οχτρών που έχουν μπει στις πόλεις μας ήταν ο κατακερματισμός του κοινωνικού ιστού και της κοινωνίας και η επιβολή ενός μοντέλου επιβίωσης με προσωπική προσπάθεια χωρίς νόμους και κανόνες και τα άτομα να ζουν μοναχικά και ατομικά ή αγωνιζόμενα στην αρένα ρωμαϊκού αμφιθεάτρου όπου η χαρά του ενός γίνεται ο χάρος του αλλουνού, γυρνώντας την ανθρωπότητα στη ζωώδη της πρωταρχή.

Όμως υπάρχει λύση που θα οδηγήσει την Ελλάδα και την ανθρωπότητα στην έξοδο από το νέο πνευματικό, ηθικό και οικονομικό Μεσαίωνα. Και η λύση είναι μόνο μία και είναι καθαρά ελληνική.

Γεννήθηκε στα χαράματα της ελληνικής σκέψης, διατυπώθηκε μια για πάντα από τον Αισχύλο λέγοντας ότι “όποιος παραβαίνει το μέτρο διαπράττει ύβρη”. Με άλλα λόγια, όποιος παραβαίνει το δίκαιο δημιουργεί έλλειψη ή υπερβολή, δύο καταστάσεις που είναι και οι δύο παθολογικές γι αυτό υπάρχει παρανομία και διαπράττεται ύβρις.

Για τον λόγο αυτόν λοιπόν στην παραμορφωμένη γλώσσα της εξουσίας που στηρίζεται στον ατομικισμό, στον νεοφιλελευθερισμό και διέπεται από τους νόμους της ζούγκλας μόνο η γλώσσα της παιδείας του μέτρου και του δικαίου και της δημοκρατίας μπορεί να αντιταχθεί και να δώσει τις λύσεις. Λύσεις με στράτευση στον ορθό λόγο που σημαίνει θητεία στον δίκαιο λόγο και θητεία στον δίκαιο λόγο σημαίνει αγώνας για την αλήθεια και κατάκτηση της αλήθειας. Και όταν κάποιος κατακτά την αλήθεια τότε πράττει σύμφωνα με το αγαθό δηλαδή με το δίκαιο.

Και πότε και πώς φτάνει κανείς στην αλήθεια; Μόνο μέσω της παιδείας και της ορθής επιστημονικής γνώσης που οδηγεί τον άνθρωπο σε στενή σχέση και συνεργασία με τους νόμους της φύσης οι οποίοι νόμοι υιοθετούν την φυσική αυτάρκεια και απορρίπτουν ως παθολογικό φαινόμενο την υπερσυσσώρευση πλούτου που διέπεται από μία επιθυμία που δεν έχει κορεσμό. Είναι δηλαδή μία επιθυμία ακόρεστη η οποία οδηγεί την κοινωνία σε οικονομική ανισότητα, σε φτώχεια, σε αρρώστια, σε πολέμους, θάνατο και δυστυχία.

Και πώς επιτυγχάνεται η φώτιση της αλήθειας μέσω της παιδείας;

Επιτυγχάνεται με την υιοθέτηση του πολιτεύματος της δημοκρατίας έτσι ώστε η επιβίωση, η προστασία της υγείας και της ζωής και η εξασφάλιση αυτάρκειας σε αγαθά και υπηρεσίες για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες να επιτυγχάνεται με κοινή προσπάθεια.

Έτσι κατοχυρώνονται και τα κοινωνικά δικαιώματα δηλαδή οι απαραίτητες εκείνες σχέσεις που διέπουν τα άτομα για την αποτελεσματικότερη παραγωγή αγαθών και με τη βοήθεια του ορθού λόγου και του Εθνικού Νομίσματος θα εδραιωθεί η λειτουργία του Κράτους και η διανομή των αγαθών θα είναι δίκαιη για όλους τους πολίτες.

Γιαννουλόπουλος Ανδρέας

Καρδιολόγος - Πνευμονολόγος