Κώστα Χαρδαβέλλα- Τζορτζ Σόρος: Οι πραγματικές βλέψεις του «σωτήρα φτωχών και αδυνάτων»

Τζορτζ Σόρος: Οι πραγματικές βλέψεις του «σωτήρα φτωχών και αδυνάτων»

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

«Όταν μια χώρα συνδυάζει υψηλά ποσοστά φτώχειας και κοινωνικής αδικίας, με πλουτοπαραγωγικές πηγές και ευκαιρίες για επενδύσεις, τότε είναι θέμα χρόνου να κάνει την εμφάνισή του το γνωστό “γεράκι” Τζορτζ Σόρος», λένε όσοι παρακολουθούν τη δράση του φιλάνθρωπου - μεγιστάνα - κερδοσκόπου την τελευταία εικοσαετία.

Εδώ και χρόνια υπάρχουν ενδείξεις ότι τα κονδύλια του Σόρος βρίσκονται πίσω από τη δράση πολλών ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιωθούν ποτέ οι «υποψίες» λόγω της απουσίας οικονομικών ελέγχων στις οργανώσεις αυτές.

Σήμερα, τα «φιλάνθρωπα» πλοκάμια του Ουγγροαμερικανού επενδυτή απλώνονται επισήμως από άκρο σε άκρο της Ελλάδας, με τη φανερή συνεργασία δήμων και ΜΚΟ, καθώς η μέθοδος «διεισδύω σε μια υπό κατάρρευση χώρα χρηματοδοτώντας ανθρωπιστικές δράσεις» αποτελεί πάγια τακτική του. Η είδηση ότι το Δίκτυο Αλληλεγγύης του Ιδρύματος του «Ανοιχτή Κοινωνία» προσφέρει χορηγίες για να αγοραστεί πετρέλαιο σε ελληνικά σχολεία και ευπαθείς ομάδες μόνο ως «αιφνιδιαστική» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού έχει προαναγγελθεί δημοσίως από τον ίδιο τον Σόρος το περασμένο καλοκαίρι.  

Το σχέδιο «θέρμανση σχολείων με χρήματα Τ. Σόρος» είναι γνωστό από το καλοκαίρι

Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, ο Τζορτζ Σόρος βρέθηκε στην Αθήνα και συμμετείχε σε συνέδριο με κεντρικό θέμα «Ο ρόλος της φιλανθρωπίας στο πλαίσιο μίας κοινωνίας πρόνοιας». Κατά την παραμονή του είχε τη δυνατότητα να συναντήσει εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, κυρίως μέλη ΜΚΟ και ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, αλλά και αρκετούς δημάρχους, και να μοιραστεί μαζί τους τα σχέδια του «Δικτύου Αλληλεγγύης» («Solidarity Now») του οποίου είναι ιδρυτής. 

Ο πολυεκατομμυριούχος επενδυτής είχε εκφράσει τότε την άποψη ότι οι συνθήκες στην Ελλάδα του θύμιζαν έντονα τις αντίστοιχες που επικρατούσαν στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ τη δεκαετία του ’90, όταν η ξαφνική μετάβαση στον καπιταλισμό είχε οδηγήσει σε κοινωνική και ανθρωπιστική κρίση. Αυτός ήταν και ο λόγος, είχε εξηγήσει, που πήρε την απόφαση να επεκτείνει τη δράση του Δικτύου Αλληλεγγύης στη χώρα μας, κρίνοντας ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να αναλάβει το Ίδρυμα Σόρος πρωτοβουλίες για ανθρωπιστική προσφορά.

Ο κ. Σόρος είχε από τότε ενημερώσει για την πρόθεσή του να διαθέσει ένα ποσό της τάξεως του ενός εκατομμυρίου δολαρίων για το χειμερινό πρόγραμμα θέρμανσης σχολείων και ευπαθών ομάδων. Παράλληλα, είχε εκφράσει την επιθυμία να ενισχύσει το έργο κοινωνικών παντοπωλείων και ιατρείων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η προσφορά του έγινε αποδεκτή από περιφερειάρχες, δημάρχους και την κεντρική κυβέρνηση, που, αντί να φροντίσουν εγκαίρως να βρουν τα απαραίτητα κονδύλια ή ακόμη και να μειώσουν το φόρο κατανάλωσης του πετρελαίου για να μην πεθαίνουν άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους από το κρύο, επέλεξαν σιωπηρά να αφήσουν το φιλάνθρωπο - κερδοσκόπο κ. Σόρος να παίξει το ρόλο του σωτήρα φτωχών και αδυνάτων.

Η διείσδυση σε υπό κατάρρευση οικονομίες μέσω της «φιλανθρωπίας»

Στο εύλογο ερώτημα «γιατί ξαφνικά ο Σόρος κόπτεται για τη θέρμανση των σχολείων της Ελλάδας», η απάντηση είναι σαφής για όσους παρακολουθούν τη δράση του μεγιστάνα. Η διείσδυση σε χώρες που αντιμετωπίζουν ανθρωπιστικές κρίσεις, μέσω της φιλανθρωπίας και των διαφόρων ιδρυμάτων και οργανώσεων, αποτελεί για τον Σόρος ένα παιχνίδι στο οποίο αναδεικνύεται απόλυτος κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια. Ένα δίκτυο που αριθμεί περισσότερες από σαράντα περιοχές, από την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη μέχρι τον Καύκασο και τις Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, με μέλη του πρώην πολιτικούς, κρατικούς αξιωματούχους, ακαδημαϊκούς και πάμπλουτους επιχειρηματίες και Δούρειο Ίππο τις χορηγίες εκατομμυρίων ευρώ.

Αν προσπαθήσει κανείς να καταγράψει το σύνολο των ιδρυμάτων στα οποία εμπλέκεται ο Σόρος (ως ιδρυτής, χρηματοδότης, εκτελεστικό μέλος ή επίτιμος πρόεδρος), είναι βέβαιο πως θα χαθεί σ’ ένα πολυδαίδαλο σύστημα οργανώσεων με παραρτήματα σε όλο τον κόσμο και ταμπέλες που σχετίζονται πάντα «με τις καλύτερες των προθέσεων»: ανθρώπινα δικαιώματα, εκδημοκρατισμός κρατών, αντιρατσισμός, καταπολέμηση της φτώχειας, δεξαμενές σκέψεις. Αυτές είναι μερικές από τις «βιτρίνες» μέσω των οποίων ο φιλάνθρωπος κ. Σόρος αυξάνει την επιρροή του και προωθεί τα αμερικανικά συμφέροντα σε περιοχές με πλουτοπαραγωγικές πηγές και ευκαιρίες επενδύσεων που βρίσκονται υπό κατάρρευση.

Χρηματοδότηση «κοινωνικών επαναστάσεων» από το δίκτυο των ιδρυμάτων Σόρος

Η κρίση του ευρώ αποτελεί ιδανική ευκαιρία για τον Αμερικανό επενδυτή, που ωστόσο κατά το παρελθόν δεν έχει διστάσει να δημιουργήσει ο ίδιος τις «ιδανικές συνθήκες» αποσταθεροποίησης προκειμένου να επιταχύνει τη διείσδυσή του στα κράτη-στόχους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Γεωργίας, όπου το 2003 ο Σόρος οργάνωσε και χρηματοδότησε την περίφημη «Επανάσταση των Ρόδων» που οδήγησε στην ανατροπή του τότε Προέδρου, Έντβαρντ Σεβαρνάτζε, και στην άνοδο του Μίκαελ Σαακασβίλι στην εξουσία. Η επιλογή της Γεωργίας δεν ήταν τυχαία, καθώς στα εδάφη της είχαν την έδρα τους πολλές πετρελαϊκές εταιρείες των ΗΠΑ, οι οποίες εκμεταλλεύονταν τα πετρέλαια που έρχονταν από το Αζερμπαϊτζάν παρακάμπτοντας τη Ρωσία. Ακολούθησε το γνωστό γεωπολιτικό παιχνίδι για τον έλεγχο του Καυκάσου, που έφερε Αμερικανούς και Ρώσους στα πρόθυρα ενός νέου Ψυχρού Πολέμου και βύθισε τους πολίτες της Γεωργίας ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση, τη φτώχεια και τη διαφθορά.

Αυτή την «επανάσταση» χρηματοδότησε ο Τζορτζ Σόρος, μέσω του παραρτήματος του Ιδρύματος Ανοικτή Κοινωνία στη Γεωργία (Open Society Georgia Foundation), διαθέτοντας τουλάχιστον 1 δις δολάρια στο όνομα της «οικοδόμησης της Δημοκρατίας». Τα χρήματα αυτά διοχετεύτηκαν για τη δημιουργία της νεολαίας «Κμάρας» που πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις, αλλά και για τη χρηματοδότηση ενός από τους μεγαλύτερους τηλεοπτικούς σταθμούς της Γεωργίας, ο οποίος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κοινωνική εξέγερση. Όταν πλέον η παράταξη Σαακασβίλι ανέλαβε την εξουσία, το Ίδρυμα Σόρος συνέχισε να καταβάλλει μηνιαίως ένα «επιμίσθιο» 1.200-1.500 δολαρίων σε όλα τα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και να χρηματοδοτεί «γενναία» διάφορες ΜΚΟ ανθρωπιστικού χαρακτήρα ή κοινωνικού προβληματισμού.

Παρόμοιο ήταν το σχέδιο που εφαρμόστηκε από το Ίδρυμα Σόρος στην Ουκρανία, όπου μέχρι και το 2004 δαπανήθηκαν από το ουκρανικό κράτος περισσότερα από 70 εκατ. δολάρια για τα προγράμματα «της κοινωνίας των πολιτών». Όταν το έδαφος ήταν έτοιμο, το παράρτημα του Ιδρύματος Σόρος ανέλαβε δράση μέσα από τη χρηματοδότηση των εκλογών του 2004 και την τηλεοπτική της κάλυψη από μεγάλη αμερικανική εταιρεία επικοινωνίας.

Δεν θα υπήρχε κράτος των Σκοπίων χωρίς τα εκατομμύρια του Σόρος

Είχε προηγηθεί η διάσωση των Σκοπίων το 1992, με το φιλάνθρωπο - επενδυτή να επενδύει τεράστια ποσά στην ΠΓΔΜ, και έκτοτε να υπερασπίζεται με σθένος την «επένδυσή» του. Οι ανθελληνικές θέσεις του κ. Σόρος στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και η προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή μέσω των ιδρυμάτων του αποτελούν κοινό μυστικό από το 1992 μέχρι σήμερα. Για το ζήτημα αυτό έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα, τα οποία πολλές φορές έχουν χαρακτηριστεί «συνωμοσιολογικά» από τις γνωστές ομάδες που διεκδικούν την αποκλειστικότητα της ταμπέλας «προοδευτικό», ταυτίζοντάς τη με το «ανθελληνικό». Από τις πλέον αξιόπιστες μαρτυρίες, ωστόσο, είναι εκείνη του Προέδρου της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Κίρο Γκλιγκόροφ, όπως περιλαμβάνεται στο βιβλίο Απομνημονεύματα. Σύμφωνα με αυτή, η απλόχερη χρηματοδότηση του Τ. Σόρος το 1992 ήταν εκείνη που βοήθησε το νεοσύστατο κράτος που αυτοαποκαλείτο «Μακεδονία» να σταθεί στα πόδια του και να υπάρξει:

«Όταν έγινε ανεξάρτητη η “Μακεδονία”, κληρονόμησε ένα μεγάλο χρέος. Το εμπόριο είχε πέσει κατακόρυφα, τα σύνορα με την Γιουγκοσλαβία ήταν επικίνδυνα και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης επέβαλε το πρώτο εμπάργκο. Φτάσαμε σε μια κατάσταση να χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε ένα σύστημα κουπονιών για τη βενζίνη, μπήκαν περιορισμοί ακόμη και σε τρόφιμα, όπως η ζάχαρη, το βούτυρο κ.λπ., γιατί ήδη χρησιμοποιούσαμε τα τελευταία αποθέματα που διέθετε το κράτος, για να μην φτάσουμε στο χειρότερο, δηλαδή να μην υπάρχουν καθόλου τα συγκεκριμένα προϊόντα.

»Τότε, σε μια από αυτές τις δύσκολες στιγμές, μας βοήθησε ο Αμερικανός επιχειρηματίας Τζορτζ Σόρος που είχε έρθει στη “Μακεδονία”. Του περιέγραψα προσωπικά το πρόβλημά μας και αυτός είπε ότι θα μπορούσε να μας δώσει πίστωση ύψους 20 εκατ. δολαρίων, για να μπορέσουμε να το τακτοποιήσουμε. Και πράγματι το έκανε. Άλλη βοήθεια δεν είχαμε από πουθενά, μέχρι τη στιγμή που μπήκαμε στους διεθνής χρηματο-οικονομικούς οργανισμούς», καταθέτει την μαρτυρία του ο Κ. Γκλιγκόροφ.

Όταν η Ελληνική Πολιτεία και τα ελληνικά κεφάλαια απουσιάζουν, οι «Σόρος» κάνουν πάρτι...

Στην Ελλάδα ο Τζορτζ Σόρος ήρθε για να μείνει και είναι σίγουρο ότι το επόμενο διάστημα θα δούμε τις «φιλανθρωπικές» δράσεις του να επεκτείνονται και σε άλλους τομείς, καλλιεργώντας το προφίλ του «σωτήρα» και του υποστηρικτή των κοινωνικά αδύναμων Ελλήνων. Η προηγούμενη εμπειρία των κρατών από όπου πέρασε το «φιλανθρωπικό - εκσυγχρονιστικό - δημοκρατικό» άγγιγμα του μεγιστάνα θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν για τη χώρα μας. Η σκληρή πραγματικότητα, ωστόσο, λέει ότι κάποιος πρέπει να βρει τρόπο να ζεσταθούν οι μαθητές των σχολείων, να στεγαστούν οι άστεγοι και να τραφούν οι άποροι που αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Όταν αυτός ο «κάποιος» δεν λέγεται Ελληνική Πολιτεία ή ελληνικό επιχειρηματικό κεφάλαιο, τότε η εισβολή των συμφερόντων τύπου Τζορτζ Σόρος είναι, φοβάμαι, αναπόφευκτη.

 Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα", στο τεύχος 220, 1/1/2014